اعتصاب کارگران ایران خودرو می‌تواند آغاز موجی از اعتصاب باشد. در سال 1979 این اعتصاب کارگران نفت بود که بالاخره شاه را پایین کشید. وظیفه‌ی مارکسیست‌های انقلابی حمایت کامل از این جنبش و بخصوص به پیشرفته‌ترین لایه‌های آن، طبقه‌ی کارگرِ سازمانیافته، است.

واقعیت به آرامی اما با اطمینان برای ناظرین غربی روشن می‌شود که آن‌چه در ایران شاهدش هستیم نه فقط شورش که جنبشی اعتراضی است. این انقلاب مردمی تمام و کمال است. همین اندیشه‌ی ترسناک به ذهن حتی ابله‌ترین مرتجعین در رژیم تهران هم وارد می‌شود.

تظاهرات طوفانی خیابانی در ایران ادامه دارد و قدرت می‌گیرد. معترضین ضددولتی امروز (چهارشنبه) تظاهرات بزرگ دیگری در مرکز تهران برگزار کردند که، بر اساس عکس‌هایی که تازه دریافت کرده‌ایم، حتی تظاهرات‌های عظیم چند روز گذشته را کوچک جلوه می‌دهد. این علیرغم فراخوان‌های متعدد آیت‌الله علی خامنه‌ای، ولی فقیه، برای دوری از خیابان‌ها بود. رژیم حاکم در تهران در مواجهه با اعتراضات عظیم به دو سمت مخالف کشیده می‌شود.

اوضاع در حال تغییر است. نه هر روز که هر ساعت. کودتای احمدی‌نژاد مثل صخره‌ای سنگین که به دریاچه‌ای راکد افتاده است جامعه‌ی ایران را تا اعماق آن تکان داده است. هیچ کس نمی‌تواند بگوید وقایع به کجا ختم می‌شود. اما یک چیز قطعی است. ایران هرگز به گذشته بازنمی‌گردد. توده‌ها آغاز به حرکت کرده‌اند و جنبش به این آسانی متوقف نمی‌شود. ما حق داریم که با اطمینان بگوییم: انقلاب ایران آغاز شده است